مادرانه
مادرانه نیایشم
زیبای روزگارم
این روزها تو به خود میپیچی و درد میکشی و من کاری نمی توانم برایت انجام دهم.
تو را میبینم که معصومانه و بی دفاع با دلدردهای خود میجنگی و با نظاره ی رنج تو قطره قطره آب میشوم...
عجب حس قوی است این حس مادرانه
همه اش زیبایی است
اندوه اش
هم زیباست
عجب کششی دارد این حس مادرانه
خدایا دستهای کسانی را که از تو این هدیه ی ارزشمند را میطلبند
خالی مگذار
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
